sábado, 24 de diciembre de 2011

FAN VICIO DESEO

Desde que estoy de baja me he vuelto FAN de la biblioteca.
Se ha convertido en un VICIO salir de allí con un libro de dibujo, un par o tres de pelis y algún cd.
Cada día DESEO que llegue la tarde para ver, escuchar y pintar alguna mierda empapelá.

Que paséis unas felices bibliotecas y un prospero pedido 2012.

lunes, 19 de diciembre de 2011

VAYA RESAQUITA!

Cuál sería la conversación de estos personajes?




SOLUCIÓN:

-euq alam yotse! em otneis omoc nu ojaportse!
-on em sellar! y eírnos, euq son natse odneicah anu otof.

sábado, 10 de diciembre de 2011

Clásico

Aquí otra gran aportación de Manyetoman!




Et passo una foto que he fet aquesta tarda venint cap a casa...en un dels panells informatius de la ronda del mig, passada la Diagonal ... és, com ho diria...curiosa!
El somni de MOUrinho?! Fitxar pel Barça i que posin el seu nom en el camp del Barça? Alguna cosa s'està tramant amb la renovació del Guardiola?!? Li estan fent el llit per a fitxar a un nou entrenador?!?!
Tot són rumors sense confirmar, però la prova està aquí! Vegin i jutgin vostès mateixos!

Ho he vist anant en moto i m'ha molat tant que ràpidament he sortit de la ronda del mig, he aparcat, he tirat enrere fins a poder fer una foto històrica; el camp del Barça renombrat amb el nom d'un dels seus pitjors enemics!

Manyetoman.

(IM)PACIENTE HABITACIÓN 211 4ª FASE: REHABILITEIXON

-Que me suba a la bici??!! Tú estás loca!!
A los dos segundos parecía que estaba grabando un capítulo de verano azul pero a cámara lenta. Mi cara de felicidad mirando por la ventana e imaginando que iba por el carril del río, no tenía precio. A 7 por hora, no esta nada mal y las ovejas del pastor me podrían acompañar todo el camino.
Por fin empiezo a sentir que tengo otra pierna. Y lo más importante, por fin dejo de andar perdida. En un día, la fisio, me ha devuelto ese rallito de luz que me faltaba: la confianza.

lunes, 5 de diciembre de 2011

(IM)PACIENTE HABITACIÓN 211 3ª FASE: PRESSING CATCH

-Pues fulanita salió de la clínica andando.
PAAAAM!!!
-Pues menganito a la semana ya estaba conduciendo.
PUUUUMMMM!!!!
-Pues yo tengo un amigo que ....
-No sigas. No hace falta.


Sólo llevo una semana y me llegan ostias de todas partes.
Que vaya a 4 patas no significa que me puedan dar por culo.
Se puede ir todo el mundo a la mierdaaaaaaa!!!!
Me voy a ir a mi casa, apagar el móvil y así nadie me podrá recordar lo que soy:



SOLUCIÓN AL TERROGLÍFICO: OSEP AMULP

sábado, 3 de diciembre de 2011

(IM)PACIENTE HABITACIÓN 211 2ª FASE: VUELTA A LA INFANCIA?

Mi madre lleva días preparando mi cama, mis pijamas, mi regreso a la infancia.
Pero más que infancia parece una aceleración del tiempo y me he convertido en mi yo abuelil.
Pastillas, siestas, pijama, zapatillas, pelo asartenado, ducha en taburete, mi madre poniéndome los calcetines y, sentada secándome la barriga, no puedo evitar decir la frase de mi abuela “qué pena llegar a viejos”, y después toser para hacerlo más creíble.
Pipi, agua, pastillas, siestas y un desacompasado clac-clac apaga los ronquidos de la noche. Es un sonido vibrante entre goma y metal que parece que en cualquier momento se vaya a desmontar.
Ay, mi fiel compañera la muleta. Es como una fregona, la pongas donde la pongas se resbala y se cae. Pero ahí está, no huye.
Y comer, comer, comer y comer después de comer. Tengo la ligera sospecha que mi madre me está cebando para cocinarme en la noche de Navidad.
Aunque si sigo pinchándome en la barriga heparina de esa hasta entonces, su plan no será satisfactorio. Tengo la panza como un colador. Y la piel cada día se resiste más a ser atravesada, piel de elefante, valentía de ratón.
Me quejo una y otra vez de lo mismo. Me quejo de que me quejo. Pero los días pasan y no aprendo. Soy una mala enferma, soy la impaciente de la habitación 211.